„Mikołaj 2.0 Nowoczesna Magia”
Zapraszamy Was do kolejnego, wyjątkowego rozdziału naszej świątecznej opowieści „Mikołaj 2.0: Nowoczesna Magia”! Tym razem Mikołaj korzysta z magicznych okularów VR, które pozwalają mu zobaczyć najskrytsze marzenia dzieci z całego świata. 
Ale czy jest gotowy zmierzyć się z falą emocji, jakie towarzyszą mu podczas tej niezwykłej podróży?
Co znajdziecie w tym rozdziale?
Magiczne okulary VR – zobaczycie, jak Mikołaj odkrywa marzenia i pragnienia dzieci, od prostych przedmiotów po wielkie potrzeby serca.
Emocje i refleksje – Mikołaj uczy się, jak radzić sobie z trudnymi uczuciami, które mogą go przytłoczyć, gdy widzi troski dzieci.
Lekcję równowagi – dzięki Duchowi Świątecznej Równowagi Mikołaj przypomina sobie, że nie może zmienić całego świata, ale może wnosić radość i nadzieję.
Dlaczego warto przeczytać ten rozdział z dziećmi?
Uczy empatii i zrozumienia – dzieci mogą zobaczyć, że warto zwracać uwagę na potrzeby innych, nawet te, które nie są widoczne na pierwszy rzut oka. 
Pomaga zrozumieć, że emocje są naturalne – Mikołaj pokazuje, że czasem każdy z nas czuje się przytłoczony, ale chwila refleksji i spokoju pozwala odnaleźć siłę. 
Inspiruje do szukania prostych radości – nawet kubek gorącej czekolady z cynamonem może być magiczną chwilą, gdy jesteśmy razem. 
Przesłanie dla dzieci i rodziców:
„Nie musisz zmieniać całego świata, żeby wnosić radość. Czasem jeden dobry gest wystarczy, by rozjaśnić czyjś dzień.” 
Przeczytajcie razem z dziećmi i porozmawiajcie o tym, co oznacza być iskrą w życiu innych. Ta opowieść to ciepły, świąteczny czas na refleksję i budowanie więzi. 
„Harmonia serca to największa magia świąt.”
Czytajcie, dzielcie się i bawcie się dobrze! 
Rozdział 5: Okulary VR i Emocje.
„Mikołaj 2.0 Nowoczesna Magia”
Rozdział 5: Okulary VR i Emocje.
Następnego dnia warsztat Mikołaja ożył nową energią. Mikołaj, bardziej zrelaksowany i świadomy potrzeby równowagi, postanowił, że zrealizuje ostatni krok w przygotowaniach do świąt – przejrzy marzenia dzieci za pomocą swoich magicznych okularów VR. Były to niezwykłe okulary, pozwalały bowiem zobaczyć dosłownie najskrytsze marzenia i pragnienia dzieci na całym świecie. Pomagały mu i to bezapelacyjnie, dopasowywać im prezenty.
Okulary, zlotego koloru z wygrawerowanymi płatkami śniegu na ramkach, leżały na specjalnym stole. Mikołaj podniósł je i założył. Poczuł lekkie mrowienie na skroniach. Urządzenie aktywowało się i zaczęło emitować delikatne światło. W jednej chwili jego widok zmienił się – warsztat zniknął, a przed nim ukazały się obrazy marzeń dzieci. Widział chłopca, który pragnął rower, dziewczynkę marzącą o zestawie do malowania, a także malutkie dziecko, które chciało tylko przytulenia od taty, którego długo nie widziało.
Mikołaj poczuł, jak jego serce mięknie. Te pragnienia były tak proste, tak czyste. Ale im dłużej patrzył, tym więcej emocji zaczynało się w nim kumulować. Czuł radość, wzruszenie, a także smutek, gdy widział dzieci, które miały mniej szczęścia. Z każdą chwilą czuł, jak te uczucia stają się coraz silniejsze, aż w końcu przytłoczyły go jak fala. Zrobiło mu się ciężko na sercu, a obrazy zaczęły zamazywać się przed jego oczami.
„Nie mogę… to za dużo” – powiedział cicho do siebie, zdejmując okulary. Jego dłonie drżały, a oddech stał się płytki. W tej samej chwili, złota mgła znów wypełniła pokój, a ciepło, które ją otaczało, zaczęło uspokajać jego myśli.
Duch Świątecznej Równowagi pojawił się tuż przed nim, z jego spojrzeniem, które było pełne empatii. „Mikołaju, rozumiem, jak ciężkie mogą być te emocje. Widzisz świat oczyma dzieci, ich marzenia, ale również i ich troski. Pamiętaj jednak, że twoje serce musi pozostać w harmonii, abyś mógł dawać radość innym”.
Mikołaj odłożył okulary i wziął głęboki oddech. Czuł, jak ciężar powoli opuszcza jego ramiona. „Duchu, to takie trudne. Widzieć wszystko, co pragną dzieci, ale nie móc zmienić ich życia. Zastanawiam się, czy to, co robię, wystarcza”.
Duch uniósł się trochę, a jego blask wręcz rozlał się po całym pomieszczeniu, otulając Mikołaja ciepłym światłem. „To, co robisz, Mikołaju, jest niezwykle ważne. Musisz również pamiętać, że nie jesteś sam. Dajesz dzieciom radość, ale to, co najważniejsze, płynie od ich rodzin, przyjaciół i wspólnoty. Ty jesteś iskrą, która rozpala ich serca, ale ich codzienne życie jest w rękach innych”.
Mikołaj parę sekund milczał.. słowa Ducha dość mocno przemówiły do niego. Chwilę jeszcze pomyślał i rzekł: „Duchu, masz absolutnie rację. Chcę zrobić tak wiele, ale przecież nie mogę być wszystkim dla wszystkich. Mogę dać im radość, ale to oni sami muszą znaleźć szczęście w sobie”.
Duch uśmiechnął się. „Dokładnie tak, Mikołaju. A abyś mógł rozdawać dobro innym, musisz dbać o swoje serce. Pamiętaj o prostych radościach – o śmiechu elfów, o rozmowach przy herbacie i o chwilach spokoju, które pozwalają ci na nowo znaleźć siłę”.
Mikołaj spojrzał na okulary VR leżące na stołe, spojrzał na Figla, a on.. stał z kubkiem gorącej czekolady i obserwował całą scenę z zaciekawieniem. „Figlu, co powiesz na przerwę? Chyba wszyscy na nią zasłużyliśmy”.
Elf uśmiechnął się szeroko, podając Mikołajowi kubek z napojem, który pachniał cynamonem i wanilią. „Zdecydowanie tak, Mikołaju. Czasem najlepsze, co możemy zrobić, to usiąść i cieszyć się chwilą”.
Duch, widząc, że jego lekcja została zrozumiana, skinął głową i powoli zniknął, pozostawiając po sobie złoty blask, który otulał warsztat jak ciepły koc. Mikołaj, trzymając w dłoniach kubek z czekoladą, poczuł, że jego serce bije spokojniej. Wiedział, że przed nim jeszcze wiele pracy, ale teraz był gotowy – bo wiedział, że nawet największa magia zaczyna się od harmonii w sercu.
