„Mały Polak – Wielkie Serce”
Patriotyzm w Sercu Dziecka – Wzór dla Dorosłych i Przyszłych Pokoleń 
Wiersz „Mały Polak – Wielkie Serce” to historia, która przypomina nam wszystkim – zarówno dzieciom, jak i dorosłym – o prawdziwym znaczeniu patriotyzmu. W prostych słowach, pełnych ciepła i dziecięcej szczerości, odkrywamy, że patriotyzm to nie tylko wielkie gesty, ale codzienne, drobne czyny, które budują przyszłość naszej ojczyzny.
Jaś, bohater tego wiersza, uczy nas, że miłość do kraju wyraża się w szacunku, trosce o innych, dbaniu o dobro wspólne i w serdecznej pomocy potrzebującym. To wartości, które warto pielęgnować w każdym domu, przekazując je z pokolenia na pokolenie.
Dlaczego warto czytać dzieciom o patriotyzmie? Patriotyzm dla najmłodszych to nauka poprzez przykład, zabawę i czułe opowieści. Wiersze, takie jak ten, pomagają dzieciom zrozumieć, że bycie Polakiem to flaga, hymn, godło, to troska o siebie nawzajem, wspólne świętowanie radości i wspieranie się w trudnych chwilach. Wspólne czytanie z dziećmi nie tylko buduje więzi, ale także zasiewa ziarenka miłości do kraju, które rozkwitają przez całe życie.
Dla dorosłych – refleksja i przypomnienie „Mały Polak – Wielkie Serce” przekazuje, że patriotyzm nie kończy się na wielkich obchodach czy historycznych opowieściach. To codzienna odpowiedzialność, postawa, która emanuje z naszych działań i przekazywana jest młodszym pokoleniom jako wzór do naśladowania.
Ten wiersz napisałem, by był inspiracją do wspólnych rozmów, rodzinnych opowieści i ciepłych gestów, które budują w dzieciach poczucie przynależności i dumy z bycia częścią większej całości. Niech każde „Kocham Cię, Polsko” stanie się codziennym przypomnieniem, że to my tworzymy przyszłość naszej ojczyzny – sercem i działaniem.
Mały Polak – Wielkie Serce
W małym mieście, pod lasem zielonym,
żył Jaś, chłopiec z sercem złotym.
Każdego ranka, gdy słońce wschodziło,
mówił cicho: „Polsko, Ty jesteś siłą”!
W szkole słuchał z dumą historii,
o bohaterach, trudzie i glorii.
O ludziach, co o wolność walczyli,
by dzieci dziś w pokoju się bawiły.
„Patriotyzm, Jasiu”, mówił dziadziuś kochany,
„to więcej niż sztandar, więcej niż gwary.
To dbanie o innych, szacunek, troska i siła,
to miłość do kraju, co w sercu rozkwita”.
Jaś rozumiał, że wielkość w prostocie,
w małych gestach, w cichej dobroci.
Gdy sąsiad smutny – podał mu rękę,
bo to jest miłość – co daje opiekę.
Więc choć mały, w sercu miał moc,
rozumiał, że Polska to nie tylko noc,
to świt, co budzi marzenia, pragnienia,
to miejsce, gdzie każdy może znaleźć spełnienia.
„Bądź dobrym człowiekiem”, szeptał tata,
„bo Polak to ktoś, kto miłością się scala”.
A wiersz kończy, jedno ważne zawołanie –
„Kocham Cię, Polsko, za to serca bicie i trwanie”!
Przemysław Skowron 