„Mikołaj 2.0: Nowoczesna Magia”
Czy święta to tylko praca i obowiązki? Oczywiście, że nie! Mikołaj właśnie to zrozumiał dzięki niesamowitej niespodziance, jaką przygotowały dla niego elfy – paradzie pełnej światełek, tańca i radości! 
Figiel i jego zespół pomocników przekształcili warsztat w magiczne świąteczne miasteczko, a ich radosna parada przypomniała Mikołajowi, że prawdziwa magia świąt to wspólne chwile pełne uśmiechu i miłości. 
Najważniejsze przesłanie tego rozdziału?
Radość płynie z bycia razem, a wsparcie i współpraca są kluczem do harmonii.
Nawet w ferworze przygotowań warto się zatrzymać i cieszyć chwilą. 
Święta to nie tylko prezenty – to przede wszystkim serca, które biją w jednym rytmie. 
Zapraszamy Was do lektury tego rozdziału pełnego ciepła i świątecznej magii. Idealny, by przypomnieć dzieciom (i nam samym), że święta to nie pośpiech, lecz miłość, współpraca i drobne chwile radości. 
Wprowadźcie magię świąt do swojego domu.
Rozdział 6: Świąteczna Parada Elfów.
„Mikołaj 2.0: Nowoczesna Magia”
Rozdział 6: Świąteczna Parada Elfów.
Mikołaj nie zdążył jeszcze wypić ciepłej czekolady ze swojego kubka, gdy do warsztatu wbiegły Elfy. Wszystkie uśmiechnięte od ucha do ucha 
. Figiel był oczywiście pierwszy z najbardziej szerokim uśmiechem i glową pełną pomysłow. Na jego czapce świeciły się kolorowe diody LED, które mieniły się w rytm cichej świątecznej muzyki.
„Mikołaju! Mamy dla ciebie niespodziankę!” – zawołał, machając rękami, jakby chciał przyciągnąć całą uwagę na siebie. Mikołaj uniósł brwi i odłożył kubek na stół z zaciekawieniem.
„Niespodziankę? Teraz?” – zapytał lekko się uśmiechając. W głowie Mikołaja naszła myśl: „Duch Świątecznej Równowagi uczył przecież, że czasem trzeba pozwolić sobie na chwilę przerwy, nawet gdy praca wre”.
„Tak, właśnie teraz!” – odpowiedział Figiel, a w tym czasie, reszta Elfów rozproszyła się po całym warsztacie. Ich małe zwinne rączki zaczęły rozstawiać miniaturowe sceny, dekoracje i migoczące lampki. W mgnieniu oka ów warsztat zamienił się w małe świąteczne miasteczko, pełne światełek, sztucznych śnieżynek i kolorowych wstążek.
„Zorganizowaliśmy paradę!” – wykrzyczał wręcz Figiel, wskazując ręką na platformę, przed chwilą zbudowaną z drewnianych pudełek i kolorowych papierów. Na niej stał malutki pojazd przypominający sanie Mikołaja i wykonany z pierników oraz cukrowych lasek. Elfy, przebrane w świąteczne stroje, zaczęły tańczyć i śpiewać piosenki, które Mikołaj pamiętał jeszcze z czasów, gdy wszystko było prostsze, gdy nowoczesna technologia była tylko wytworem wyobraźni w filmach.
Dźwięk radosnej muzyki i śpiewu wypełniły jego warsztat. Mikołaj poczuł tą magiczną chwilę. Był to ten moment, który przypomniał mu, że kwintesencja świąt to nie tylko prezenty i lista obowiązków. To czas, kiedy serca biją razem, a radość i miłość rozprzestrzenia się jak światło słońca.
Elfy tańczyły i wiwatowały, a Mikołaj spojrzał na wyraźnie zmęczonego przygotowaniami Figla. Pomimo zmęczenia promieniał on jednak zadowoleniem. „Figlu, to niesamowite. Przypomniałeś mi… przypomnieliście mi wszyscy, jak ważne jest, by cieszyć się każdą chwilą, nawet gdy przed nami mnóstwo pracy”.
Figiel skinął głową, a jego diodowa czapka zamrugała wesoło. „Mikołaju, widzieliśmy, jak ciężko pracujesz i chcieliśmy ci przypomnieć, że jesteśmy tu dla ciebie. Jesteśmy zespołem, a Ty zawsze uczysz nas, że święta to wspólne przeżywanie radości, a nie tylko prezenty”.
W tym momencie, jakby na potwierdzenie słów Figla, pojawiła się znana Mikołajowi złota mgła. Duch Świątecznej Równowagi unosił się tuż nad platformą, patrząc na Mikołaja z dumą. „Widzisz, Mikołaju, radość płynie z bycia razem, z dzielenia się chwilami. Doskonale wiesz, że wsparcie innych to jedna z największych magii, jaką można doświadczyć”.
Mikołaj czując niepohamowaną wewnętrzna radość, powiedział: „Duchu, teraz rozumiem. Praca, owszem jest ważna, ale to, co sprawia, że jest magiczna, to wspólne przeżywanie i radość, którą możemy dzielić z innymi”.
Duch uśmiechnął się, a jego złota aura zaświeciła jeszcze jaśniej. „Właśnie tak, Mikołaju. Równowaga to nie tylko spokój w samotności, ale także wspólna radość i dzielenie się sobą z innymi”.
Elfy kontynuowały swoją paradę, a Figiel podbiegł do Mikołaja, wręczając mu malutką, ręcznie robioną ozdobę z napisem „Wesołych świąt”. Mikołaj uśmiechnął się. Doskonale zdawał sobie sprawę, że ta chwila zostanie z nim na bardzo długo.
„Dziękuję wam wszystkim. Te święta będą wyjątkowe, bo przypomnieliście mi, co jest tak naprawdę najważniejsze.” – powiedział, spoglądając na swoich małych pomocników.
Złota mgła powoli zanikała, a Duch Świątecznej Równowagi rozpłynął się w powietrzu. Warsztat przepełniony był teraz harmonią i ciepłem, które mogły pochodzić tylko z prawdziwego serca świąt.
