Opowieść Czwarta: Strach przed Ciemnością.
„Noemi i Kolorowe Latawce”
Opowieść Czwarta: Strach przed Ciemnością
Rozdział 1: Jagoda i Jej Strach
Noemi, Olga, Bartek i Maja nadal cieszyli się swoimi magicznymi latawcami, które dawały im niezwykłe moce. Pewnego dnia podczas przerwy na boisku szkolnym zauważyli dziewczynkę siedzącą samotnie na ławce. Jagoda, dziewczynka o jasnych, kręconych włosach i dużych brązowych oczach, wyglądała na bardzo przestraszoną.
Jagoda była bardzo kreatywna i uwielbiała rysować. Często można było ją zobaczyć z kredkami i szkicownikiem, ale dziś siedziała sama, drżąc na ławce. Noemi i jej przyjaciele postanowili dowiedzieć się, co się stało.
Rozdział 2: Odkrycie Strachu
Noemi podeszła do Jagody i delikatnie zapytała:
– Cześć, Jagodo. Czy wszystko w porządku?
Jagoda spojrzała na nią, a w jej oczach było widać łzy.
– Boję się ciemności – wyznała cicho – Słyszałam, że dzisiaj będzie całkowite zaćmienie słońca i boję się, że będą potwory.
Noemi, Olga, Bartek i Maja wymienili spojrzenia. Wiedzieli, że muszą pomóc Jagodzie przezwyciężyć jej strach.
– Nie martw się, Jagodo. Mamy magiczne latawce, które mogą ci pomóc – powiedziała Maja, pokazując swój żółty latawiec, który dawał miłość i empatię.
Rozdział 3: Przygotowania
Dzieci zebrały się wokół Jagody i zaczęły opowiadać jej o swoich latawcach. Noemi pokazała czerwony latawiec, który dawał odwagę, Olga podniosła niebieski latawiec, który emanował spokojem, Bartek trzymał zielony latawiec, który napełniał radością, a Maja przytuliła żółty latawiec.
– Każdy z naszych latawców ma specjalne moce, które mogą pomóc ci przezwyciężyć strach – wyjaśniła Olga – Zaćmienie słońca to tylko chwilowe zjawisko, a my będziemy z tobą przez cały czas.
Jagoda poczuła się trochę lepiej, ale nadal była zdenerwowana.
Rozdział 4: Nadszedł Czas
Gdy zaćmienie słońca miało się rozpocząć, dzieci zebrały się na boisku. Noemi podniosła czerwony latawiec i powiedziała:
– Jagodo, weź ten latawiec. On da ci odwagę, by stawić czoła ciemności.
Jagoda wzięła latawiec i poczuła, jak strach powoli opuszcza jej ciało. Olga podniosła niebieski latawiec i położyła go w rękach Jagody.
– Ten latawiec da ci spokój. Ciemność to tylko brak światła, a nie coś, czego trzeba się bać – powiedziała spokojnie.
Bartek trzymał zielony latawiec, który napełniał radością, i dodał:
– Wyobraź sobie, że ciemność to ogromne płótno, na którym możesz narysować wszystko, co chcesz. Nie ma tam potworów, tylko twoje wyobrażenia.
Maja podniosła żółty latawiec, który emanował miłością i empatią.
– A ten latawiec przypomni ci, że jesteśmy tu z tobą. Nie jesteś sama – powiedziała ciepło.
Rozdział 5: Ciemność i Światło
Zaćmienie słońca zaczęło się. Ciemność powoli zasłoniła słońce, a na boisku zapadł półmrok. Jagoda mocno trzymała czerwony latawiec, czując, jak jej odwaga rośnie. Noemi, Olga, Bartek i Maja stali blisko niej, trzymając swoje latawce.
– To tylko chwilowe – szepnęła Olga – Patrz, jak piękne jest niebo w tym momencie.
Jagoda spojrzała w górę. Rzeczywiście, ciemność nie była przerażająca. Widok całkowitego zaćmienia słońca był niesamowity i fascynujący. Ciemność nie była pełna potworów, jak się obawiała, ale raczej tajemnicza i spokojna.
Dzieci zaczęły śpiewać piosenkę, którą nauczyły się na lekcjach muzyki, by rozproszyć napięcie:
– Świeci słońce w dzień, świeci księżyc w nocy, nie bój się ciemności, ona ma swe moce.
Śpiewając, Jagoda poczuła, że jej strach zniknął. Czuła się bezpiecznie i chroniona przez swoich przyjaciół.
Rozdział 6: Powrót Światła
Gdy zaćmienie słońca dobiegało końca, ciemność zaczęła ustępować. Światło powróciło, a Jagoda poczuła ogromną ulgę.
– Dziękuję wam – powiedziała, uśmiechając się do swoich nowych przyjaciół – Dzięki wam nie boję się już ciemności.
– Jesteśmy zawsze tutaj, by ci pomóc – powiedziała Noemi, ściskając dłoń Jagody.
Rozdział 7: Epilog
Jagoda zrozumiała, że strach przed ciemnością był tylko wyobrażeniem i że z pomocą przyjaciół można przezwyciężyć każdą obawę. Noemi, Olga, Bartek i Maja byli dumni z tego, że mogli pomóc kolejnej osobie pokonać swoje lęki.
Kolorowe latawce stały się symbolem ich przyjaźni i wsparcia, przypominając im, że prawdziwa magia tkwi w empatii, odwadze i miłości.
I tak, kolorowe latawce unosiły się wysoko na niebie, przypominając wszystkim o sile przyjaźni i magii, która tkwi w sercach każdego z nas.
